Σκοτεινή ιστορία

Η ιστορία κενό μπερδεύει, αφήνει πολύ χώρο για το τίποτα κι αναμοχλεύει, κυρίως τα βράδια, τις ψυχές. Η ιστορία κενό μπορεί να προκαλεί ένα δάκρυ, ίσως μία αμφιβολία, όπως λέμε σαν καθαρίζουμε το σπίτι: Αυτό να το κρατήσω, ή να το πετάξω; Και πρέπει να πάρεις μία απόφαση. Η ιστορία κενό αναζητά νέα ιστορία, έχει τάση αυτοκτονική, μία νέα ιστορία να την γεμίσει (αδύνατο να την σβήσει), μα μέχρι τότε επιβιώνει μέσα στο σώμα που την γέννησε και το ξυπνά όταν μένει χρόνος να σκεφτεί. Κι έτσι χάνεται ο χρόνος, για το τίποτα.