Μυρωδιές και γεύσεις

Η υποχρέωση είναι καμμένο πλαστικό. Μυρίζει ανάμεσα στους καφέδες, όχι της δουλειάς, αλλά σε εκείνους της πλατείας που λες να μην τελειώσουν. Από την άλλη ο έρωτας είναι πιπεράτος, σε κάνει να φταρνίζεσαι μα δεν βλάπτει. Όλοι επιβίωσαν μετά από αυτόν και το ρίξαν στην αγάπη. Η καθημερινότητα δεν μυρίζει, έχει την γεύση του νερού. Απαραίτητη για την ζωή και τόσο γνωστή ώστε να την αγνοούμε χωρίς τύψεις. Η μυρωδιά απ τα νυχτολούλουδα δεν χρειάζεται μεταφορά για να σταθεί, θα είναι πάντα η μυρωδιά από τα νυχτολούλουδα.
Όλες οι γεύσεις, όλες οι μυρωδιές εκτός από ελάχιστες απαιτούν τουλάχιστον δύο. Όχι ερωτευμένους, δεν μιλάω για αγάπη, μιλάω για την όχι μοναξιά. Και τέλος για την ικανοποίηση του πιο σκοτεινού εγωισμού πριν κλείσεις τα μάτια για ύπνο να καταλάβεις πως σε δέχονται όπως είσαι.