Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Fur Alina.

Είμαστε άσπρες λέξεις σε μαύρο φόντο. Μιλάμε εκ μέρους του γράφοντος. Δημιουργούμε τραίνα σκέψεων, καλώδια που ενώνουν, φορτίζουν, σκοτώνουν. Προσβάλουμε κατά πως συντασσόμαστε. Αγαπάμε επίσης. Ταξιδεύουμε, ξαναδιαβαζόμαστε, αναβιώνουμε στιγμές. Είμαστε αποτυπώματα. Αγκαλιάζουμε, μεταφέρουμε κρυφά μηνύματα ντροπαλών ανθρώπων. Μένουμε εκεί όπου μας αφήνουν και χανόμαστε όταν το μέσο αποτύπωσης φθαρεί, σκιστεί. Μόνες, σε παράταξη, στεκόμαστε με στόμφο ή κακομούτσουνες μέσα σε βιβλίο ή πάνω σε ένα χαρτί περιμένοντας να αναγνωστούμε. Να γίνουμε ήχοι στον αέρα ή στο μυαλό εκείνου που διαβάζει.

Κι εν τέλει να σου πούμε αυτό που σου συμβαίνει όταν μας γράψεις και να στεκόμαστε εκεί να στο θυμίζουμε, γιατί είμαστε δικές σου.