Θα βραχυκυκλώσουμε την καρδιά με το μυαλό μας, να μπερδευτούν οι υποχρεώσεις με τα ηλιοβασιλέματα. Θα χτίσουμε τον δικό μας κόσμο, μία μικρή γειτονιά με τους ανθρώπους των ονείρων μας. Θα περπατάμε χαμογελαστοί ή και βρίζοντας, σκυθρωποί, αγέλαστοι, με άλλα λόγια όπως αγαπάμε. Θα χτίσουμε μικροκοινωνίες με ασύμβατους όρους, να τρώνε τα όρνεα τα παιδιά και οι νταλίκες να κορνάρουν ανενόχλητες.
Να είμαστε εμείς οι μικροί άρχοντες εκείνου του τόπου, να κουνάμε τα χέρια απειλώντας κι άλλοτε φιλώντας γυμνά κορμιά και χαμηλά. Πάντα χαμηλά και σίγουρα πιο πάνω από την πραγματικότητα που έχει πιάσει πάτο.
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
πάμε για κανά σαμποτάκι;
Δημοσίευση σχολίου