Ιστορία εκτός χρόνου

Το καλοκαίρι ξεγυμνώνει τις επιθυμίες, κι όσοι είναι συγκρατημένοι υποφέρουν κάτω από τα λεπτά τους ρούχα. Βλέπω το φως να αποτυπώνει τυχαία σχέδια άλατος επάνω σου, αυτό του αυτοκινήτου στο φανάρι ή της ίδιας της θάλασσας στην χρυσή παραλία.
Δεν μπορώ να αρνηθώ πως σε θέλω, το καλοκαίρι ήρθε κι είναι η εποχή μας. Είναι κρίμα να υποκρίνεσαι στα λινά υφάσματα. Σε περίμενα πίσω από την βάρκα να σε φιλήσω, δεν ήρθες κι εγώ κρύωνα στην αναμονή του πρώτου φιλιού.
Βούτηξα και τολμώ να πω πως αυτοσκοπός ήταν να διακρίνω τα απόκρυφα σημεία σου στο γκρίζο μπλε, κάτω από το δέρμα που έχει ήδη ανατριχιάσει από το κρύο ρεύμα.
Το έκανα κι εσύ γέλασες, το ήξερες από πριν και συνέχισες να κρύβεσαι στα λεπτά ρούχα.
Είναι γεγονός πως τα βυζιά στις παραλίες ήταν 2 φορές όσα τα αιδοία και στο σύνολό τους αμέτρητα σαν σμήνος. Πολύ εύκολα θα χανόμουν σε αυτά, δεν το κάνω από ανάγκη που μένω μαζί σου, διακρίνω μοναδικά ανάμεσα τους τα δικά σου και το μικρό σου κεφάλι.
Αυτό είναι ταλέντο σπάνιο, μην το ξεχνάς.