Graffiti

Περιεργάζομαι μία στρογγυλή κονκάρδα. Την περνώ από το ένα δάκτυλο στο άλλο περιστρέφοντάς την. Κι όταν σταματώ, γλιστράω αργά τον αντίχειρα μου στην λεία επιφάνειά της. Ανιχνεύω κάθε ανωμαλία στην κατασκευή και φτάνω μέχρι τις άκρες, εκεί που το πλαστικό επικάλυμμα ζαρώνει για να αγκαλιάσει το σιδερένιο της σώμα. Στο πίσω μέρος απουσιάζει η πολυτέλεια της πρόσοψης. Τα δάχτυλά γδέρνουν την τραχιά επιφάνεια και σκοντάφτουν στην παραμάνα που αναζητά αντικείμενο για πρόσδεση. Κι όλα αυτά δια της αφής, γιατί αφού την κοίταξα, την διάβασα και σκέφτηκα, δεν κατάλαβα τη σημασία της κύριας λέξης αυτού του δώρου.

Κι ύστερα επιστράτευσα τις μεγάλες δυνάμεις. Με μάτια πάντα κλειστά, ταξίδεψα όλο τον δρόμο πίσω στον αποστολέα αλλά πρώτα με διάλλειμα στον μεταφορέα. Ένα απόγευμα το δικό μου αυτοκίνητο την μετέφερε εν αγνοία μου μέσα σε βαλίτσα και περιγραφές από χώρα μακρινή, κτίσματα και πολλές φωτογραφίες. Ένα αεροπλάνο προσγειώνεται με την κονκάρδα στην ίδια βαλίτσα. Κι ύστερα πετά χιλιάδες χιλιόμετρα μέχρι ένα σπίτι και μια κουρτίνα που ποτέ δεν έχω δει. Εκεί ήταν. Καρφωμένη.

Έπειτα ένας διάλογος τις πρώτες πρωινές ώρες, κουρασμένα σώματα, ουσίες ναρκωτικές και μία ιδέα για δώρο. Αυτό είναι. Η κονκάρδα αφαιρείται απ την κουρτίνα και δωρίζεται σε μένα. Αγνοώντας την ύπαρξη της μέχρι σήμερα, αυτή η κονκάρδα φτάνει στα δάκτυλα μου. Κι είναι όλα αυτά τόσο παράξενα… Το χρώμα της κουρτίνας, το αεροπλάνο, οι δρόμοι γύρω από το σπίτι, η έξοδος εκείνο το βράδυ, τα πρόσωπα, οι διάλογοι, υπήρξαν και υπάρχουν, μα όχι όπως τα φαντάστηκα στο δικό μου ταξίδι. Το μόνο πραγματικό, αυτό που κρατώ στην γροθιά μου, ο καταλύτης όλων, ήταν ένα δώρο ασήμαντης αξίας. Μία κονκάρδα. Κι αυτό που έκανα δεν ήταν έγκλημα, ούτε υπερβολή.

Ήταν ένα graffiti στον διάδρομό μου, αποκλειστικά δικής μου έμπνευσης και τεχνοτροπίας. Ομορφαίνει το δικό μου τοίχο κι έχει ημερομηνία κάπου στο Πάσχα.

Το τηλέφωνο μου χτυπά. Η άγνωστη λέξη σημαίνει: «το ίδιο». Κι η χαρά μου πλέον είναι διπλή. Μία για το graffiti και μία για την πραγματική σημασία του δώρου που κρατώ στο χέρι.